Dit bericht is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
Beau Smith: “Ah, om weer 14 jaar oud te zijn …”
Door Beau Smith
Afgelopen weekend rook ik mijn jeugd.
Ik realiseer me dat die verklaring misschien een beetje vreemd klinkt en zelfs op eng aan de grens klinkt, dus laat me mezelf bespreken. Afgelopen zaterdag had ik net mijn gazon gemaaid. Het was een heldere, zonnige, praktisch zomerachtige dag voor het vroege voorjaar. Mijn vrouw, Beth, was binnen het maken van de lunch, haar bekende (binnen ons huis.) BLT-broodjes en Cole Slaw. Ik kon het spek ruiken vanaf de terras waar mijn hond, Cobb en ik zaten. Dat aroma samen met de geur van de vers gemaaide grasmat en de andere briesgeblazen geuren van de lentedag bracht mijn geest terug naar een zomerdag in 1968 toen ik 14 jaar oud was.
Het was serieus als een tijdapparaatmoment. Ik sloot mijn ogen en ik was die 14 -jarige tiener weer. Ik kon het ruiken.
Voor die paar momenten had ik geen huis-, kredietrapport- of vrachtwagenbetalingen om te doen. De enige belastingen die ik kende waren een paar centen die de overheid nam toen ik een stripboek van 12 cent kocht. Goede shows waren op tv en reality -tv waren alleen nachtmerries die je ‘s nachts had na te veel pizza en frisdrankpop. Ik heb eigenlijk kippenvel op mijn arm en denk erover na te denken.
Sub-Mariner #3: “Ja, dat is mijn naam die over de top is gekrabbeld.”
Ik ging naar binnen en vertelde Beth dat ik vandaag mijn lunch op het terras zou eten. Ik pakte een blikje pop uit de “IceBox” en ging toen naar een van de kamers waar mijn Collic -collectie uit de kindertijd is opgeslagen. Ik heb willekeurig twee problemen uitgegraven uit mijn Longbox gemarkeerd met “1968.” Ik haalde twee zeer goed gelezen stripboeken uit, Captain Marvel #5 en de sub-mariner #3. Beide problemen werden door mij gekocht, in de zomer van 1968. Ik dacht dat als ik dit moment zou herbeleven, dan zou ik het het beste doen tot de maand en het jaar.
“Ja, ik heb mijn strips gemarkeerd …”
Ik nam de boeken op het terras waar mijn lunch wachtte. Toegegeven, mijn hoofd was niet zo vol met haar als het was in 1968 en ik moest nu een leesbril aannemen waar mijn ogen ooit helder en helder waren in de zomer van ’68, maar het zou allemaal werken.
“Plant man bij zijn slechte man het beste!”
De volgende 30 minuten was ik opnieuw 14 jaar oud, Don Heck en John Buscema leefden en trokken strips, en ik was trots mijn naam op de cover van mijn strips, zodat de wereld zou weten dat ze alleen van mij en mij waren.
“Kleding zou nu zo goedkoop moeten zijn.”
De problemen waren een beetje gedragen door de tijd, net als ik, maar ik draaide elke pagina met net zoveel opwinding als in de zomer van ’68. De sub-mariner en de Inhuman, Triton, waren in een titanische strijd met het wezen dat bekend staat als de Leviathan, die werd bestuurd door een van de meest ondergewaardeerde zeer schurken in het Marvel-universum-de plantenman! Dit was het moment van de plantenman in de zon (excuseer de woordspeling) omdat hij echt een macht was om rekening mee te houden op dit moment in strips. In de zomer van ’68 verkocht Marvel Comics nog steeds hun nu zeer bekende T-shirts en Merry Marvel Marching Society-lidmaatschappen, je kon nog steeds 132 Romeinse soldaten krijgen voor slechts $ 1,98, de letters kolom was levend en goed als Marvel Bullpen Bulletins was , en ik was blij omdat het spectaculaire Spider-Man-tijdschrift uitkwam en ik moest gewoon een manier vinden om er een te krijgen.
Kapitein Marvel #5
Captain Marvel #5 was gevuld met de fantastische kunst van mijn favoriete Marvel -kunstenaar, Don Heck. Kapitein Marvel was knie diep in Kree Skullduggery en stond tegen een fysieke strijd met het wezen dat bekend staat als de Metazoid. (Zou een geweldige naam hebben gemaakt voor een speelgoed uit de jaren 60.)
Kapitein Marvel die slechte mannen bestrijden Don Heck Style!
De brievenkolom had een prachtige, inzichtelijke brief van nu genoteerde striphistoricus, Peter Sanderson, en er werd aangekondigd in het Marvel Bullpen Bulletin dat de ongelooflijke Flo Steinberg Marvel Comics verliet voor andere inspanningen. Ik kan me herinneren dat ik dit specifieke probleem die zomer heb gelezen en opnieuw gelezen en zelfs probeerde om een deel van de dynamische kunst van Don Heck in mijn eigen schoolnotitieboek te trekken.
“Ik mis die Marvel Bullpen Bulletin -pagina’s zo erg”
Het is meestal niet dat je je jeugdherinneringen hier in het heden echt kunt heroveren, maar dat deed ik en kijk uit naar de volgende keer dat er een herinnering aan mijn deur klopt en ik maak de keuze om die deur te openen. Voor mij was het decennium van de jaren zestig een magische stripboektijd, voor jou is het misschien de jaren 70, 80, 90 of zelfs het beste nu. Mijn idee voor jou is om een paar minuten te nemen en die speciale tijden opnieuw te bezoeken. Veel meer dan waarschijnlijk, als je mijn column leest, dan geniet je van stripboeken, zo ja, haal je longbox -tijdsapparaat uit en kijk hoe ver je terug in de tijd kunt reizen.
Het is een reis die de moeite waard is om te maken, mijn vrienden.
Van de tijdtunnel,
Beau Smith
The Flying Fist Ranch
www.flyingfistranch.com