Het is nogal ballsy om je album te noemen na een deurenalbum. Vooral als je vier Zweedse jongeren bent die net begonnen zijn in de muziekbiz. Het zou echt, echt beschamend zijn als het album slecht was.
Gelukkig niet.
Ben Hogun heeft een bepaalde sfeer van Smiths/Joy Division uit de late jaren 80, maar het echte unieke ding aan hen is hun gevoel voor ritme. Echt solide dingen, evenals strak songwriting om op te starten.
Dit is een extreem jonge band – ze hebben zeker potentieel gekregen.