Dit bericht is ingediend onder:
HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen
KC Carlson
een KC -kolom door KC Carlson
Ik moet Wayne Markley bewonderen voor zijn recente capsule-beoordelingen van veel van Marvel’s Secret Wars-miniserie (deel 1 en deel 2)-hij heeft zich een weg door hen ingedrukt en is up-to-date over zijn lezing, terwijl ik nog weken achterloop en worstelen om er tal van hen af te maken. Met zijn nuttige opmerkingen kan ik me concentreren op de goede (of “essentiële”) strips en, althans voorlopig, omzeilen de mega-schedelijke.
Wayne wees er ook op hoe laat talrijk van de Secret Wars -titels zijn. Het hele SW “evenement” had vier weken geleden volledig moeten zijn ingepakt. Dat was om plaats te maken voor de lancering van Marvel’s geheel nieuwe alomverscheurende branding-verbazingwekkend genoeg, de eerste keer (sinds 1961) dat Marvel een volledige herlancering van hun universum helemaal opnieuw heeft geprobeerd. (Ter vergelijking, DC Comics heeft hun fictieve universum zo vaak opnieuw gelanceerd als je naar popcorn reikt tijdens je favoriete superheldenfilm.)
Ultimate End #5
Zoals het er nu het beste uitziet, lijkt het erop dat veel van de Secret Wars -uitlopers miniseries snel moeten worden afgerond, met uitzondering van de handvol die rechtstreeks in de conclusie van de belangrijkste Secret Wars -serie bindt. Velen zijn met name, dat omvat Supreme End, dat het lot afsluit van Marvel’s 15-jarige Supreme Universe-branding van Supreme Universe-hoewel ik er zeker van ben dat niemand die oplossing heeft besteed, zal verbaasd zijn als een of twee personage van die opdruk Will (ahem) zal zijn (ahem) Overleef uiteindelijk het komende bloedbad. (Sorry … ik kan het gewoon niet helpen om mezelf soms …)
Secret Wars #9
Dus, hoewel de tie-ins zogenaamd binnenkort zullen worden afgerond, loopt de belangrijkste Secret Wars-titel nog steeds zo laat dat het een klein wonder zal zijn als we het vóór Kerstmis zien. Veel mensen denken dat het waarschijnlijk is dat we het laatste nummer niet zullen zien tot januari of februari van volgend jaar. En eerlijk gezegd, dat is een beetje onaanvaardbaar in deze tijd.
Retailer Brian Hibbs zorgde voor zijn mening over de latentie in zijn vele recente kantelen bij Windmills -kolom. (Het is aan het einde van de kolom, dus als je niet geïnteresseerd bent in Kickstarters, scrol dan naar beneden op de pagina totdat je links naar “Secret Wars” en “geheel nieuwe, all-different” wonderen ziet Kijk hoe verkopers hebben moeten klauteren om de latentie van SW en de schijnbare lezer -apathie erdoor te compenseren (althans in zijn winkels). Volgens Hibbs was de DC Comics New 52-herlancering 2011 veel veel succesvoller (althans aanvankelijk) op dat moment dan het geheel nieuwe, geheel verschillende Marvel is geweest, en hij geeft de latentie van het Secret Wars-evenement de schuld. (Hij wijst er ook snel op dat de nieuwe 52 -opwinding niet erg lang duurde, en DC heeft die branding iets meer dan drie jaar later verlaten.)
Dokter ongebruikelijk #2
Hibbs verklaart verder dat zijn verkoop begon te dalen op Secret Wars, zodra vertragingen begonnen met het beïnvloeden van de scheepsdata van de Core Series en de vele en verschillende tie-ins. Dat gebrek aan momentum op de Late Secret Wars-boeken lijkt te worden overgedragen naar de geheel nieuwe, geheel verschillende titels. Dit is geen goede zaak. Voor iedereen. Vooral omdat veel van de geheel nieuwe, alle verschillende titels eigenlijk geweldig zijn. Mijn favoriet tot nu toe is de nieuwe dokter ongebruikelijke titel. Als je van Jason Aaron’s eigenzinnige Wolverine en de X-Men hield, zul je dol zijn op DOC ongebruikelijk-vooral met het raar mooie kunstwerk van Chris Bachalo!
Het is vaak moeilijk bij het in evenwicht brengen van artistieke impulsen, creatief werk, merkbeheer en publicatievoorspellingen om een vooraf gepland schema te houden. De stripindustrie heeft al lang geworsteld met hoe je een boek op tijd kunt houden. Secret Wars is slechts de meest recente in een lange reeks spraakmakende projecten om gênante vertragingen te hebben. Deze lijkt gewoon veel meer perifere schade te hebben dan de meeste.
Latentie gebeurt. de redenen waarom.
Zoveel als iedereen voorafgaand aan het plan is, een goede bedoelingen heeft om een vroege start te krijgen en vakanties, uitjes en andere afleidingen opzij te zetten, is het onvermijdelijk dat niet-geplande ongevallen of tragedies (of in sommige gevallen alleen het leven) gebeuren om te voorkomen dat dingen worden gedaan om dingen te doen. schema. In sommige gevallen kauwgom van de werken door te gaan door akkoord te gaan met een schema, en dan een ‘pak’ die niet de moeite kon nemen om de planningsvergaderingen bij te wonen die op het laatste moment binnenkomen om te zeggen: ‘Sorry. Dit moet drie maanden eerder worden voltooid dan oorspronkelijk gepland om dit kwartaal budget te maken. Dat zal geen probleem zijn, toch? ”
Goede editors werken hard om hun projecten te “idioot bewijs”. Ze zouden ervoor kiezen om Mark “Six-Pages-Pages-Day” te hebben geketentoboard het boek met Byron “Speedy” Fabfingers die de hele 12-uitgave-serie (en de eerste twee problemen) in een week typen. maar wacht! Marketing wil dat Joe Shineyteeth tekenen (omdat hij de langste lijnen heeft bij ComicCon) en Jimmyjackjoebob Jingleheimerschmidt Writing (omdat hij een internetsensatie is die ook poker speelt met Hollywood -producenten!). Gefeliciteerd, redacteur-lady! Uw project gaat nu meer dan twee in beslag nemenJaren van je tijd, in plaats van de zes maanden die je had verwacht. En niemand gaat zelfs de laatste drie nummers kopen – ervan uitgaande dat ze ooit zijn gepubliceerd. Maar de uitgever kan het niet schelen! De filmrechten zijn al verkocht!
Een van de essentiële conflicten voor veel editors van stripboeken komt in het proberen om de latentie te omzeilen door het creatieve team grondig vooraf te plannen. Helaas kunnen maar weinig editors die keuzes volledig alleen maken. Publishers van stripboeken (en hun marketing-/publiciteitsafdelingen) zouden liever dat alles wat ze publiceren, worden gecreëerd door zogenaamde “superster” -artiesten en schrijvers, want daar is het grote geld.
Evenzo hebben stripboekeditors meestal onmogelijke werklast (vaak vanwege hun eigen succes, ironisch genoeg). In een ideale wereld zouden ze kunstenaars en schrijvers inhuren die consequent werk kunnen produceren volgens een regelmatig schema (wekelijks of maandelijks). De realiteit valt eigenlijk ergens in het midden. Bovendien worden de veel populairdere makers, de veel meer eisen aan hun tijd, en er is veel ervaring en vaardigheden voor nodig om te weten hoeveel ze ja moeten zeggen.
Howard de eend #16, mogelijk het beroemdste/beruchte resultaat van latentie.
Voor veel freelancers in het stripboekveld bestaat er een “staking wanneer het ijzer is hot” mentaliteit. Het duurt lang om überhaupt ontdekt te worden, en zelfs wanneer ze eindelijk die eerste reguliere/voortdurende opdracht landen, is er een gevoel onder talrijk dat ze nog steeds naar veel meer werk moeten zoeken. Het is vaak een goed instinct, zoals veel oude stripfilers weten (vooral in de huidige tijd), is het meestal zeldzaam dat een nieuwe lopende serie in leven blijft voorbij zijn 12e nummer, tenzij het een vleermuis of een mutant of een Avenger speelt-en Zelfs die zijn niet meer gegarandeerd.
Wanneer je freelance freelance hebt, kun je niet zomaar de strip tekenen of schrijven. Je moet de volgende baan plannen, zelfs als de huidige baan goed verloopt. Er is dus een zekere mentaliteit bij talloze makers dat je altijd op zoek moet zijn naar werk, omdat zo weinig in strips zeker is.
Helaas is dit precies de mentaliteit die ertoe leidt dat makers “overboeking” riskeren – tegelijkertijd te veel opdrachten aannemen zonder te weten hoe ze al die deadlines gaan halen. Zowel nieuwe als “hete” talenten kunnen zich in deze situatie bevinden, en hoe zij (of niet) beheren, is een indicatie van hoe hun beroep waarschijnlijk op lange termijn zal gaan, althans in termen van hoe zij waargenomen door redacteuren en uitgevers in de industrie. En ik heb niet eens de verleiding van mixen en schmoozen op conventies besproken, die extra tijd wegnemen van het werk.
Ik ken geen waterdichte diensten voor dit probleem. Zolang we verwachten dat kunstenaars 20+ pagina’s per maand, maand in en maand uit maken, zullen er crises en noodsituaties en worstelingen en burn -out zijn. Maar over het algemeen denk ik dat een grote hulp eerlijk zou zijn. Makers moeten waarheidsgetrouwe communicatie met hun redacteuren behouden en bedrijven moeten zo waarheidsgetrouw mogelijk zijn in hun schema’s.
__________________________________
KC Carlson moest eens (met een andere DC -editor) een getalenteerde penciller confronteren die een maandelijkse titel voor ieder van ons tekende. De reden dat we hem moesten confronteren, was dat we allebei in CBG lazen dat deze zelfde kunstenaar binnenkort een derde titel zou gaan tekenen voor een Indy -uitgever. Nu was de kunstenaar in kwestie snel – maar niet drie boeken per maand snel! Dus belden we hem voor een vergadering, en we waren allebei Point-Blank hem gevraagd welke van onze boeken hij zou laten vallen om deze nieuwe opdracht aan te nemen. Hij omzoomde en haastte veel (uiteraard verwachtte hij niet zo te worden geconfronteerd), en uiteindelijk was het mijn boek dat hij koos om te laten vallen. Ik had er geen harde gevoelens over, omdat een redacteur voor mij hem had aangenomen voor de baan, dus hij had geen echte loyaliteit aan mij, noch mij aan hem. Het afscheid was vriendelijk. En omdat we dit deden, gaf het me ook voldoende tijd om een nieuwe kunstenaar te vinden en tijd voor die kunstenaar om vooruit te werken.
Als alle relaties van redacteur/freelancer zo goed zouden kunnen gaan als deze …
Speciale dank deze keer voor zowel WM & JDC.
Captain America: White #1
Westfield Comics is niet verantwoordelijk voor de domme dingen die KC zegt. Vooral dat ding dat je echt irriteerde. Nog steeds geduldig wachten op een hinderlaag Bug: jaar geen #6 … Hé, Captain America: White kwam uiteindelijk opdagen (onverwacht …)